سلوك امام حسين(عليه السلام) و اصحاب

سلوك امام حسين(عليه­ السلام) و اصحاب

صحنه كربلا را ببينيد! عجب جانبازی كردند! آن­ها کشته­ شدگان عشق­ند.

امام زمان(عليه­السلام) در زیارت ناحیه مقدسه مي­فرمايد: "وَ قَدْ عَجِبَتْ مِنْ صَبْرِكَ مَلَائِكَةُ السَّمَاوَات"‏      (بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏98، ص 240) تمام ملائكه از صبر امام حسين(عليه­السلام) در تعجب بودند!

همه به تماشا آمده بودند! جبرئیل امین انگشت به دهان گرفت و گفت عجبا حسین! این چه عشق بازی است! سرش را هم بالای نیزه بردند! کسی که عاشق است تار و پود خود را به معشوق هدیه می­دهد.

زنده و جاوید کیست                      کشته شمشیر دوست

کار حیات قلوب                            از سر شمشیر اوست

در كربلا عشق بود كه صحنه را به ظهور آورد. اصحاب اباعبدالله(عليه­السلام) همه كشتگان عشق­ند!

یکی از شاهان قصد داشته قبر شهدای کربلا را بشکافد و ببیند آنچه که درباره­ آنها گفته می­شود درست است يا نه؟ گفت اول از حرّ شروع می­کنیم. وقتی قبر را شکافتند دیدند دستمال زردی که امام حسین(عليه­السلام) بر پیشانی­اش بسته همراه اوست. وقتي دستمال را باز كردند خون جاري شد!

گر بشکافی  هنوز خاک شهیدان عشق                آید از آن کشتگان زمزمه دوست دوست

تو هم از خودت تابلویی بکش، هنرمندی کن تا خدا بخرد تا اينكه در قیامت سربلند باشی! اگر نمي­توانی بگو خدايا خودت برایم تابلو بکش!

اللَّهُمَّ اجْعَلْ مَحْيَايَ مَحْيَا مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد

گلواژه هایی از سخنان استاد فروغی